Serat Tripama

1.Yogyanira kang para prajurit,
lamun bisa sira anuladha,
duk ing uni caritane,
andelira sang prabu,
Sasrabahu ing Maespati,
aran patih Suwanda,
lelabuhanipun,
kang ginelung tri prakara,
guna kaya purun ingkang den antepi,
nuhoni trah utama

2.Lire lelabuhan tri prakawis,
guna bisa saniskarenga karya,
binudi daja unggule,
kaya sayektipun
duk bantu prang manggada nagri,
amboyong putri domas,
katur ratunipun,
purune sampun tetela,
aprang tanding lan ditya Ngalengka nagri,
Suwanda mati ngrana,

3.Wonten malih tuladhan prayogi,
satriya gung nagari Ngalengka,
Sang Kumbakarna arane,
tur iku warna diyu,
suprandene nggayuh utami,
duk wiwit prang ngalengka,
denya darbe atur,
mring raka amrih ing raharja,
Dasamuka tan keguh ing atur yekti,
dene mungsuh wanara.

4.Kumbakarna kinen mangsah jurit,
mring kang raka sira tan nglenggana,
nglungguhi kasatriyane,
ing tekad datan sujud,
amung cipta yayah rena,
myang leluhuripun,
wus mukti aneng Ngalengka,
mangke arsa rinusak ing bala kapi,
pun ugi mati ngrana.

5.Wonten malih kinarya palupi,
Surya putra Narpati Ngawangga,
lan Pandawa tur kadange,
len yayah tunggil ibu,
suwita mring Sang Kurupati,
aneng nagari Ngastina,
kinarya gul-agul,
manggala golonganing prang,
bratayuda ingadegken senapati,
ngalaga ing kurawa.

6.Den mungsuhken kadange pribadi,
aprang tanding lan Sang Dananjaya,
Sri Karna suka manahe,
de gonira pikantuk,
marga denya arsa males sih,
ira Sang Duryudana,
marmanta kalangkung,
denya ngetog kasudiran,
aprang rame karna mati jinemparing,
sumbaga wiro tama,

7.Katri mangka sudarseneng Jawi,
pantes sagung kang para prawira,
amirita sakadare,
ing lelabuhanipun,
aywa kongsi buang palupi,
menawa esthinipun,
sanajan tekading buda,
tan pradeba budi panduming dumadi,
marsudi ing kataman.

Serat Tripama anggitanipun Kanjeng Gusti Pangeran Arya Adipati Mangkunagara IV
ing Surakarta. Dipun serat watawis taun 1860 - 1870.